Document Text Contents
Page 1
Η ΝΕΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ
Σ Τ Η Ρ ΙΖ Ο Μ Ε Ν Η Ε Π Ι Τ Η Σ Α Ρ Χ Η Σ
ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΤΩΝ ΤΕ ΎΓΊΩΝ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΩΝ
τπο
ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΚΟΥΝΕ
Μ Ε Τ Α Φ Ρ Α Σ Θ Ε ΙΣ Α
Έ χ της Γερμ.ανιχης εις την Γ αλλικήν, en langue Française, ’Α γγλ ικ ή ν , 'Ισ π α
νικήν, Π ορτογαλλικήν, 'Ο λλανδικήν, ’Ιταλικήν, ’Ρ ω σ σ ικ ήν , Σ ερβ ικήν , Δ ανικήν,
Σ ουηδικήν, Ν ορβηγικήν ,'Ε λληνικήν , 'Ρ ω μ ουνικήν, Τουρκικήν, Ά ρ μ εν ιχή ν ,
’Αραβικήν, Ο υγγρικήν, Β οημιχήν, Πολωνικήν, Κ ροατικήν, Μα'λαϊκήν κα ι εις τάς
ακολούθους διαλέκτους των ανατολικών ’Ινδιώ ν, Ο υρδουϊχήν,
Τελουγουϊκήν και του Ίνδοσ τάν.
ΕΝ ΑΘΗΝΑ1Σ
ΕΚ ΤΟ Υ ΤΥΠ Ο ΓΡΑΦ Ε ΙΟ Υ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗ Μ ΑΤΩ Ν
ΑΝΕΣΤΗ Κ Ω Ν Σ Τ Α Ν Τ ΙΝ ΙΔ Ο Υ
... 1897
3
Page 232
δεν είχα άλλο διορίσει ή μόνον έπιθέματα βρεγμένα, ένφ άπεναντίας
ιϊχα συστήσει απόλυτον δίαιταν κατευναστικήν, καθαρόν άέρα,
καί τέσσαρα λουτρά καθημερινώς, μ έτά τά όποια ό άρρωστος έ
πρεπε νά ίδρώνη.
Κ α τ ’ άρχάς ό άσθενης επροσεχε κυρίως εις την θεραπείαν των
ποδών, καί διά τούτο δεν επροχωρήσαμεν καθόλου κατά . .τούς
πρώτους Ιξ μήνας. Κατόπιν οριως όταν τον έπεισα, δτι έπρεπε
νά άκολουθή άκριβώς δλάς ¡έου τά|ίπάράγγίλίας, η θεραπεία ήρ-
χισε νά προοδεύ·^.: Αί. πληγα ί έτμικρύνθησαν, κάί πολλαί έκλει -
σαν εντελώς. Οί κνισμοί ίξηλείφθησαν. Ή γενική κατάστασης
ήτο καλλίτερα ά π όπ ρ ίν , καίστόμαχος καί πνεύμονες είχον θερα-
πευθή. Είς την καλλιτέρευσιν αύτήν ό άσθενης Ιπείβθη περί τής
θεραπείας, καί ήρχίσε πλέον νά »εφαρμόζη, ακριβέστατα την Θερα
πείαν. Κ α τά το δεύτερον έτος κα,τωρθώσαμεν νά άνέλθωσιν αί
πληγαί άνω του γόνατος, καί νά πλησιάσωσς προς την κάτω
κοιλίαν. Τό κάτω της κνήμης οέρ μ α είχεν έξυγιανθή. Είς την
πρώτην πληγήν, ή όποια ήνοίχθη άνωθεν του γόνατος, ό άσθενης
μούέκαμε σφοδρά παράπονα, καί μοί είπεν, δτε ή θεραπεία μου
έπεβάρυνε περισσότερον την θέσιν του. Τον εξήγησα απεναντίας,
δτι είχε προοδεύσει πολύ, καί ςτι αί ξέναι ουσίας αί ριετά βιαιό-
τητος άλλοτε είσαγόμεναι είς την κυκλοφορίαν καί φθάσασαι ¡κε
χρί των ποδών, τώρα έπέστρεφον μέ αΰξουσαν δόναμιν είς την ε
στίαν τω ν, δπως έκκριθώσιν άπό τά κ ατάλλη λα όργανα. Μέ
Ινόησε καί ήκολούθησε την θεραπείαν. Έχρειάσθησαν τρία έτη
μολαταύτα , δπως ή πέψις καί οί πνεύμονες του θεραπευθώσι καί
κλείσωσι. Τ ότε το χρώμα του δέρματος διωρθώθη, καί μ ετά τεσ-
σαρα έτη άπο τής άρχής τής θεραπείας, ό άσθενης ήτο τελείως
καλά. Οί ιατροί είχον χαρακτηρίσει ώς ανιάτους τάς πληγάς,
καί τό τοιούτον ήτο αληθώς ύπό. ιατρικήν έποψιν, διότι όχι
μόνον φυματιώδεις, άλλά καί καρκινώδεις ήσαν αί πληγαί
αύται.
*0 ιατρός είχεν εδρει μικρόβια φυματιώδη καί άλλα μικρόβια,
τά όπρϊα έχαρακτήριζεν ώς μικρόβια του καρκίνου. Δυστυχώς δεν
προσδιώρισαν .άκόμη του καρκίνου τό μικρόβιον, καί τό πράγμα
μένει σκοτεινόν. Βλέπομεν εν τοσούτω πόσον ολίγον Ινδιέφερεν διά
Ν Ε Α Θ Ε Ρ Α Π Ε Υ Τ ΙΚ Η ^
Page 233
2 2 6
την θεραπείαν αυτήν, &ν το μικρόβιον ήτο γνωστόν η δχι. Ό σ -
τις γνωρίζει την φύσιν των μικροβίων και την Ινότητα των ασθε
νειών, κρατεί την κλείδα της Θεραπείας των καί δεν Ιχει ανάγ
κην νά γνωρίζη τά διάφορα των μικροβίων εϊδη.
ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ ΕΝΤΟΜΗΝ ΑΗΑΗΤΙΙΡΙΗΑΗΝ, ΑΗΓΜΑΤΑ
ΑΤ22ΗΝΤΗΝ ΚΥΝΗΝ ΚΑΙ ΑΗΑΗΤΗΡΙΗΑΗΝ ΕΡΠΕΤΗΝ,
ΑΗΑΗΤΗΡΙΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤ02
“Εκαστος γνωρίζει ότι άρια είς ζυμουμένην ουσίαν πρόσθεση τις
ολίγον πρόζύμιον άρτου καί έκθεση είς κατάλληλον θερμοκρασίαν,
το, μ ίγμα τά χιστα ζυμοΰται. “Ηδη άνέφερα το τοιοϋτον παρά
δειγμα όμιλών περί τής μεταδοτικότητος των ασθενών. Το αίμα
είνε μ ά ζα , άκόμη περισσότερον εΰζύμωτος άπο την ζύμην. "Αν
ΰποθέσωμεν τώρα, δτι άνθρωπος ύγιής, κατά την ημετέραν σημα
σίαν της λέξεως, εδήχθη ύΛο όφεως είς άκρον δηλητηριώδους, το
αίμα του ανθρώπου αΰτοϋ, &ν καί άπολύτως ύγιές, θά τεθη είς
ζύμωσιν (πυρετόν), καί ίσως έπέλθη καί ά θάνατος ένεκα τ η ς -ά
γνοιας της αίτία£. Πολλάκις μάλιστα δ θάνατος επέρχεται καί
όταν άκόμη έλαττώμεν διά τών καταλλήλων μέσων καί έξασθε-
νώμεν το δηλητήριον.Ό τάν ύπάρχη συσσώρευσις ξένων ουσιών είς
το σώμα,έννοεΐται, ότι το δηλητηριον ένεργεϊ βιαιότερον. Είπον
ήδη, ότι αί ξέναι ούσίάι ευχερέστατα ύφίστανται ζύμωσιν άπο έ-
λαχίστην άφορμήν, καί ότι ή ζύμωσις αΰτη καλείται πυρετός.
"Αν το αίμα είνε φορτωμένον έκ ξένων ουσιών, το δηλητηριον η
το πύον ή δ σίελος του λυσσώντός κυνός, μεταδίδεται είς όλον το
σώμα.
Κ αθ ’ όσον το σώμα είνε περισσότερον η όλιγώτερον φορτωμέ
νον άπο ξένας ουσίας, επί τοσοΰτον καί τό δηλητηριον είνε μ ά λ
λον η η^ττον κινδυνώδες.
Τοιουτοτρόπως παρετήρησα, ότι δήγμα μελίσσης επιφέρει είς
έ'ν άτομον μεγάλην έξόγκωσιν, ένφ είς άλλο μόλις φαίνεται ώς
δήγμα κώνωπος. ’Επίσης έν. άτομον προσβάλλεται ύπο υδροφο
βίας συνεπεία δήγματος κυνός, ενώ άλλο άτομον, μολονότι πολύ
Page 464
λις τρεις μήνες παρήλθον, κατά. τούς οποίους ή βελτίωσις εινε
ήδη καταπληκτική καί δίδει την πεποίθησιν πλήρους ίάσεως.
Άλλ ’ αί επιτυχίαι αύται, αί όποιαι έ'λαβον χώραν άπ/ ράλ-
λακτα όπως καί είς τούς άλλους ασθενείς μου, μας άποδεικνύουσι
308
Είκ. 6 . (ΙΙοΟς τής 1 είκ .)
την σχέσιν τής θεραπείας αυτής με εκείνην τού κ, Ρ ., τον όποιον
ειχον κηρύξει επίσης ώς ανίατον.
Τά παραδείγματα αύτά άποδεικνύουσιν άκόμη διά μίαν φοράν
την ορθότητα μου ώς προς την ενότητα όλων των άσθενειών καί
την ορθότητα των θεραπευτικών μέσων, τά όποια Ιξ αύτής εξ
άγω. Δύναμ-αι λοιπόν νά άποφανθώ, ότι ή μέθοδός μου θερα
πεύει την λέπραν, και ότι οί μόνοι ανίατοι λεπροί εινε εκείνοι,
των όποιων τά ό'ργανα κατεστράφησαν ήδη έκ τής προκεχωρη-
μένης νόσου. Οπωσδήποτε η μέθοδός μου πάντοτε άνακουφίζει
καί μόνον δεν δύναται βέβαια νά άναπληρώστρ τά έλλείποντα μ.έ-
λη. Ή λέπρα εινε ίατή μόνον όταν ή πέψις δύναται νά καλλι-
τερεύσγι·
Η ΝΕΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ
Σ Τ Η Ρ ΙΖ Ο Μ Ε Ν Η Ε Π Ι Τ Η Σ Α Ρ Χ Η Σ
ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΤΩΝ ΤΕ ΎΓΊΩΝ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΩΝ
τπο
ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΚΟΥΝΕ
Μ Ε Τ Α Φ Ρ Α Σ Θ Ε ΙΣ Α
Έ χ της Γερμ.ανιχης εις την Γ αλλικήν, en langue Française, ’Α γγλ ικ ή ν , 'Ισ π α
νικήν, Π ορτογαλλικήν, 'Ο λλανδικήν, ’Ιταλικήν, ’Ρ ω σ σ ικ ήν , Σ ερβ ικήν , Δ ανικήν,
Σ ουηδικήν, Ν ορβηγικήν ,'Ε λληνικήν , 'Ρ ω μ ουνικήν, Τουρκικήν, Ά ρ μ εν ιχή ν ,
’Αραβικήν, Ο υγγρικήν, Β οημιχήν, Πολωνικήν, Κ ροατικήν, Μα'λαϊκήν κα ι εις τάς
ακολούθους διαλέκτους των ανατολικών ’Ινδιώ ν, Ο υρδουϊχήν,
Τελουγουϊκήν και του Ίνδοσ τάν.
ΕΝ ΑΘΗΝΑ1Σ
ΕΚ ΤΟ Υ ΤΥΠ Ο ΓΡΑΦ Ε ΙΟ Υ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗ Μ ΑΤΩ Ν
ΑΝΕΣΤΗ Κ Ω Ν Σ Τ Α Ν Τ ΙΝ ΙΔ Ο Υ
... 1897
3
Page 232
δεν είχα άλλο διορίσει ή μόνον έπιθέματα βρεγμένα, ένφ άπεναντίας
ιϊχα συστήσει απόλυτον δίαιταν κατευναστικήν, καθαρόν άέρα,
καί τέσσαρα λουτρά καθημερινώς, μ έτά τά όποια ό άρρωστος έ
πρεπε νά ίδρώνη.
Κ α τ ’ άρχάς ό άσθενης επροσεχε κυρίως εις την θεραπείαν των
ποδών, καί διά τούτο δεν επροχωρήσαμεν καθόλου κατά . .τούς
πρώτους Ιξ μήνας. Κατόπιν οριως όταν τον έπεισα, δτι έπρεπε
νά άκολουθή άκριβώς δλάς ¡έου τά|ίπάράγγίλίας, η θεραπεία ήρ-
χισε νά προοδεύ·^.: Αί. πληγα ί έτμικρύνθησαν, κάί πολλαί έκλει -
σαν εντελώς. Οί κνισμοί ίξηλείφθησαν. Ή γενική κατάστασης
ήτο καλλίτερα ά π όπ ρ ίν , καίστόμαχος καί πνεύμονες είχον θερα-
πευθή. Είς την καλλιτέρευσιν αύτήν ό άσθενης Ιπείβθη περί τής
θεραπείας, καί ήρχίσε πλέον νά »εφαρμόζη, ακριβέστατα την Θερα
πείαν. Κ α τά το δεύτερον έτος κα,τωρθώσαμεν νά άνέλθωσιν αί
πληγαί άνω του γόνατος, καί νά πλησιάσωσς προς την κάτω
κοιλίαν. Τό κάτω της κνήμης οέρ μ α είχεν έξυγιανθή. Είς την
πρώτην πληγήν, ή όποια ήνοίχθη άνωθεν του γόνατος, ό άσθενης
μούέκαμε σφοδρά παράπονα, καί μοί είπεν, δτε ή θεραπεία μου
έπεβάρυνε περισσότερον την θέσιν του. Τον εξήγησα απεναντίας,
δτι είχε προοδεύσει πολύ, καί ςτι αί ξέναι ουσίας αί ριετά βιαιό-
τητος άλλοτε είσαγόμεναι είς την κυκλοφορίαν καί φθάσασαι ¡κε
χρί των ποδών, τώρα έπέστρεφον μέ αΰξουσαν δόναμιν είς την ε
στίαν τω ν, δπως έκκριθώσιν άπό τά κ ατάλλη λα όργανα. Μέ
Ινόησε καί ήκολούθησε την θεραπείαν. Έχρειάσθησαν τρία έτη
μολαταύτα , δπως ή πέψις καί οί πνεύμονες του θεραπευθώσι καί
κλείσωσι. Τ ότε το χρώμα του δέρματος διωρθώθη, καί μ ετά τεσ-
σαρα έτη άπο τής άρχής τής θεραπείας, ό άσθενης ήτο τελείως
καλά. Οί ιατροί είχον χαρακτηρίσει ώς ανιάτους τάς πληγάς,
καί τό τοιούτον ήτο αληθώς ύπό. ιατρικήν έποψιν, διότι όχι
μόνον φυματιώδεις, άλλά καί καρκινώδεις ήσαν αί πληγαί
αύται.
*0 ιατρός είχεν εδρει μικρόβια φυματιώδη καί άλλα μικρόβια,
τά όπρϊα έχαρακτήριζεν ώς μικρόβια του καρκίνου. Δυστυχώς δεν
προσδιώρισαν .άκόμη του καρκίνου τό μικρόβιον, καί τό πράγμα
μένει σκοτεινόν. Βλέπομεν εν τοσούτω πόσον ολίγον Ινδιέφερεν διά
Ν Ε Α Θ Ε Ρ Α Π Ε Υ Τ ΙΚ Η ^
Page 233
2 2 6
την θεραπείαν αυτήν, &ν το μικρόβιον ήτο γνωστόν η δχι. Ό σ -
τις γνωρίζει την φύσιν των μικροβίων και την Ινότητα των ασθε
νειών, κρατεί την κλείδα της Θεραπείας των καί δεν Ιχει ανάγ
κην νά γνωρίζη τά διάφορα των μικροβίων εϊδη.
ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ ΕΝΤΟΜΗΝ ΑΗΑΗΤΙΙΡΙΗΑΗΝ, ΑΗΓΜΑΤΑ
ΑΤ22ΗΝΤΗΝ ΚΥΝΗΝ ΚΑΙ ΑΗΑΗΤΗΡΙΗΑΗΝ ΕΡΠΕΤΗΝ,
ΑΗΑΗΤΗΡΙΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤ02
“Εκαστος γνωρίζει ότι άρια είς ζυμουμένην ουσίαν πρόσθεση τις
ολίγον πρόζύμιον άρτου καί έκθεση είς κατάλληλον θερμοκρασίαν,
το, μ ίγμα τά χιστα ζυμοΰται. “Ηδη άνέφερα το τοιοϋτον παρά
δειγμα όμιλών περί τής μεταδοτικότητος των ασθενών. Το αίμα
είνε μ ά ζα , άκόμη περισσότερον εΰζύμωτος άπο την ζύμην. "Αν
ΰποθέσωμεν τώρα, δτι άνθρωπος ύγιής, κατά την ημετέραν σημα
σίαν της λέξεως, εδήχθη ύΛο όφεως είς άκρον δηλητηριώδους, το
αίμα του ανθρώπου αΰτοϋ, &ν καί άπολύτως ύγιές, θά τεθη είς
ζύμωσιν (πυρετόν), καί ίσως έπέλθη καί ά θάνατος ένεκα τ η ς -ά
γνοιας της αίτία£. Πολλάκις μάλιστα δ θάνατος επέρχεται καί
όταν άκόμη έλαττώμεν διά τών καταλλήλων μέσων καί έξασθε-
νώμεν το δηλητήριον.Ό τάν ύπάρχη συσσώρευσις ξένων ουσιών είς
το σώμα,έννοεΐται, ότι το δηλητηριον ένεργεϊ βιαιότερον. Είπον
ήδη, ότι αί ξέναι ούσίάι ευχερέστατα ύφίστανται ζύμωσιν άπο έ-
λαχίστην άφορμήν, καί ότι ή ζύμωσις αΰτη καλείται πυρετός.
"Αν το αίμα είνε φορτωμένον έκ ξένων ουσιών, το δηλητηριον η
το πύον ή δ σίελος του λυσσώντός κυνός, μεταδίδεται είς όλον το
σώμα.
Κ αθ ’ όσον το σώμα είνε περισσότερον η όλιγώτερον φορτωμέ
νον άπο ξένας ουσίας, επί τοσοΰτον καί τό δηλητηριον είνε μ ά λ
λον η η^ττον κινδυνώδες.
Τοιουτοτρόπως παρετήρησα, ότι δήγμα μελίσσης επιφέρει είς
έ'ν άτομον μεγάλην έξόγκωσιν, ένφ είς άλλο μόλις φαίνεται ώς
δήγμα κώνωπος. ’Επίσης έν. άτομον προσβάλλεται ύπο υδροφο
βίας συνεπεία δήγματος κυνός, ενώ άλλο άτομον, μολονότι πολύ
Page 464
λις τρεις μήνες παρήλθον, κατά. τούς οποίους ή βελτίωσις εινε
ήδη καταπληκτική καί δίδει την πεποίθησιν πλήρους ίάσεως.
Άλλ ’ αί επιτυχίαι αύται, αί όποιαι έ'λαβον χώραν άπ/ ράλ-
λακτα όπως καί είς τούς άλλους ασθενείς μου, μας άποδεικνύουσι
308
Είκ. 6 . (ΙΙοΟς τής 1 είκ .)
την σχέσιν τής θεραπείας αυτής με εκείνην τού κ, Ρ ., τον όποιον
ειχον κηρύξει επίσης ώς ανίατον.
Τά παραδείγματα αύτά άποδεικνύουσιν άκόμη διά μίαν φοράν
την ορθότητα μου ώς προς την ενότητα όλων των άσθενειών καί
την ορθότητα των θεραπευτικών μέσων, τά όποια Ιξ αύτής εξ
άγω. Δύναμ-αι λοιπόν νά άποφανθώ, ότι ή μέθοδός μου θερα
πεύει την λέπραν, και ότι οί μόνοι ανίατοι λεπροί εινε εκείνοι,
των όποιων τά ό'ργανα κατεστράφησαν ήδη έκ τής προκεχωρη-
μένης νόσου. Οπωσδήποτε η μέθοδός μου πάντοτε άνακουφίζει
καί μόνον δεν δύναται βέβαια νά άναπληρώστρ τά έλλείποντα μ.έ-
λη. Ή λέπρα εινε ίατή μόνον όταν ή πέψις δύναται νά καλλι-
τερεύσγι·
